Winterblues vieren op het Autosalon,
op de meest depressieve dag van dit jaar! Dat is de derde maandag van 2010 volgens ene Cliff Arnall. Het Fonds Psychische Gezondheid noemt dat ’de winterblues’. Voor mij een dag met een totaal andere waarde.
De dag waarop ik het eerste verjaardag feest vier met mezelf. Omdat ik dan één jaar lang werkelijk niet gerookt heb. Nu is dat wel eerder voorgekomen. Vanaf mijn geboorte tot ergens mijn zestiende levensjaar of misschien nog wel eerder heb ik óók niet gerookt. Maar dat telt uiteraard niet mee.
Nee, na ettelijke stoppogingen zit ik nu in de meest succesvolle stoppoging. En dit succes alleen is al reden om het te continueren. De verbazing van mensen om me heen over het ogenschijnlijke gemak waarmee ik niet meer rook, of het uitblijven van humeurige chagrijnige buien van eerdere stoppogingen worden gaandeweg minder. Toch geven de verbazing en positieve verwondering van andere mensen wel ergens iets van een kik. Dit terwijl ik daar niet naar op zoek ben. Roken houd me steeds minder bezig. Het is eigenlijk steeds meer een vanzelfsprekendheid aan het worden, net zoals roken ooit vanzelfsprekend was. Iets wat gewoon in alle handelingen en dingen van de dag aanwezig was.
Wel vind ik het, net als een half jaar gelden, een reden voor een feestje. Vandaag trakteer ik mezelf op een dagje Autosalon in Brussel.
De voorbereiding hiervoor is zoals het tegenwoordig gaat. Je start internet op en na een eenvoudige google actie zit je op de webpagina van het Autosalon. Die lees je zorgvuldig door, en daarmee vul je dan hooguit een kwartiertje. Eigenlijk kijk ik meer naar de verschillende mogelijkheden hoe ik naar de Heizel kan reizen. Zou ik het aantrekkelijk geprijsde trein toegangsbiljet nemen? Ik bedoel voor 22,70 Euro geraak ik niet met de auto heen en weer én binnen op het Salon. Al snel verwerp ik deze gedachte naar het land der onzinnige gedachte en in kopie naar het land der fabelen. Het is een Autosalon verdikkeme! Daar kun je toch in alle werkelijkheid maar op één manier naar toe reizen. Juist ja, met de auto. In mijn geval zelfs meer specifiek met een Volvo!
Een verder belangrijk element van de voorbereiding is natuurlijk de overige attributen die mee moeten. De fotocamera, tegenwoordig digitaal, neem ik zeker mee. Wel even opladen. Verder is de keuze van de tas belangrijk. Deze moet makkelijk zijn, niet te groot en er moet probleemloos, dus zonder krullen een A-4 formaat in passen. Jawel brochures moeten mee retour, dat hoort bij een dagje Autosalon en de weken nagenieten op de bank wanneer ik voor de zoveelste keer die folder doorwapper.
Ook neem ik broodjes mee. De gastronomische kwaliteit van de eetgelegenheden van het Autosalon is van een zeer bedroevende niveau. Bovendien is het er steeds druk en de prijzen zijn gewoon veel te hoog. Vaak is het wel de plek waar je nog een peuk mag opsteken, maar daarvoor hoef ik er zeker niet meer naar toe.
Het zal wel een leuke dag worden, het Autosalon is steeds gezellig. Het is een kopersbeurs, dus je kunt je het beste opstellen als aspirant klant. Dan krijg je de beste informatie. Kopen doe ik toch niet, daarover heb ik dan geen stress. Ik ben wel zeer benieuwd naar de SAAB stand. Zou de nieuwe SAAB 9-5 er dan werkelijk nog staan? Zou ik erin kunnen zitten? Spannend!
Het is niet te hopen dat dit het laatste optreden is van dit merk, het zou een werkelijk leuke dag toch een Winterblues karakter geven waar ik niet naar opzoek ben.
zondag 17 januari 2010
zaterdag 16 januari 2010
Michelin Energy
Het was toch echt wel stellig mijn bedoeling om tijdens deze tijd niet met Principessa op de met zout overgoten wegen te gaan rijden. Ook omdat ik op Energy banden van Michelin rijd en dus nada grip heb met die dingen bij deze weg- en weersomstandigheden.
Wat wil nu het geval?
De boiler bij mij thuis geeft afgelopen zaterdag (9 januari 2010) de geest en een nieuwe frot je niet zomaar in een S70, dus dan toch maar Principessa van stal? Hierover heb ik even een poos zitten dubben. Ik zou óók met Olaf (de S70) kunnen gaan en dan de kofferklep een stukje open laten staan, of de aanhanger erachter hangen, of… enfin. Toch maar met Principessa gaan?
Dat de accu van Principessa slecht is heb ik al begrepen bij het ophalen na het laatste nazicht bij Volvo Jacobs einde afgelopen jaar. Mede door de lange tijd van stilstand in combinatie met de lage temperaturen start zij niet meer. Dus eerst naar Volvo Jacobs om een nieuwe accu te halen.
Deze originele accu's (Een algemene accu met de naam Volvo erop en een randje aan de voet van de accubak op de juiste plek) zijn volgens mij de eerste echte plug en play apparaten die er waren. Met een draaiklem haal je de accu los van de accuplaat en zet je het ding ook zo weer vast. Dus na een uurtje, inclusief de tocht naar de Volvo dealer rij ik Principessa op donderdag 14 januari 2010 naar buiten en ga ik op pad.
Bij de bewuste leverancier van boilers enzo zijn niet alle onderdelen voorradig. Zaterdag op zijn vroegst kan ik alle onderelen bij hun ophalen. Omdat er toch geen mogelijkheid is om voor zaterdag de boiler te vervangen besluit ik om zaterdag (16 januari 2010) alles op te halen. Dan zijn alle spullen, dat zijn overigens de binnenketel en een zakje O-ringen, er zeker.
Eigenlijk ben ik donderdag al onnodig met Principessa op pad gegaan. Het daadwerkelijke bestellen en het betalen van een gewenst voorschot, dat had ik ook met de van winterbanden en STC voorziene pekelblauwe S70 kunnen doen! Dat dit beter zou zijn geweest blijkt wanneer ik wil wegrijden. Achteruit rijden uit de parkeerplaats lukt niet! Meteen en bij het minste gas levert een spinnend achterwiel op en de auto blijft leuk op zijn plek staan. Niet een kwestie van moeilijk wegrijden, nee, gewoon helemaal niet!
Wat heen en weer rijden en de auto daarmee schuiner in het vak zetten geeft me na zeker een kwartier morksen de mogelijkheid om weg te rijden.
Volgens mij heb ik daarmee al alle te besparen CO2 dankzij de brandstofbesparende banden voor menige honderden kilometers teniet gedaan.
Maar wat misschien nog erger is. Het ziet toch niet uit voor Volvo off all. Niet weg komen bij een gladde ondergrond van aangevroren platte sneeuw!
Wat wil nu het geval?
De boiler bij mij thuis geeft afgelopen zaterdag (9 januari 2010) de geest en een nieuwe frot je niet zomaar in een S70, dus dan toch maar Principessa van stal? Hierover heb ik even een poos zitten dubben. Ik zou óók met Olaf (de S70) kunnen gaan en dan de kofferklep een stukje open laten staan, of de aanhanger erachter hangen, of… enfin. Toch maar met Principessa gaan?
Dat de accu van Principessa slecht is heb ik al begrepen bij het ophalen na het laatste nazicht bij Volvo Jacobs einde afgelopen jaar. Mede door de lange tijd van stilstand in combinatie met de lage temperaturen start zij niet meer. Dus eerst naar Volvo Jacobs om een nieuwe accu te halen.
Deze originele accu's (Een algemene accu met de naam Volvo erop en een randje aan de voet van de accubak op de juiste plek) zijn volgens mij de eerste echte plug en play apparaten die er waren. Met een draaiklem haal je de accu los van de accuplaat en zet je het ding ook zo weer vast. Dus na een uurtje, inclusief de tocht naar de Volvo dealer rij ik Principessa op donderdag 14 januari 2010 naar buiten en ga ik op pad.
Bij de bewuste leverancier van boilers enzo zijn niet alle onderdelen voorradig. Zaterdag op zijn vroegst kan ik alle onderelen bij hun ophalen. Omdat er toch geen mogelijkheid is om voor zaterdag de boiler te vervangen besluit ik om zaterdag (16 januari 2010) alles op te halen. Dan zijn alle spullen, dat zijn overigens de binnenketel en een zakje O-ringen, er zeker.
Eigenlijk ben ik donderdag al onnodig met Principessa op pad gegaan. Het daadwerkelijke bestellen en het betalen van een gewenst voorschot, dat had ik ook met de van winterbanden en STC voorziene pekelblauwe S70 kunnen doen! Dat dit beter zou zijn geweest blijkt wanneer ik wil wegrijden. Achteruit rijden uit de parkeerplaats lukt niet! Meteen en bij het minste gas levert een spinnend achterwiel op en de auto blijft leuk op zijn plek staan. Niet een kwestie van moeilijk wegrijden, nee, gewoon helemaal niet!
Wat heen en weer rijden en de auto daarmee schuiner in het vak zetten geeft me na zeker een kwartier morksen de mogelijkheid om weg te rijden.
Volgens mij heb ik daarmee al alle te besparen CO2 dankzij de brandstofbesparende banden voor menige honderden kilometers teniet gedaan.
Maar wat misschien nog erger is. Het ziet toch niet uit voor Volvo off all. Niet weg komen bij een gladde ondergrond van aangevroren platte sneeuw!
Abonneren op:
Posts (Atom)