Overname van Volvo door Geely is een feit.

Ik ben niet zo bang voor de kwaliteitsgevolgen op korte termijn door deze overname. Geely heeft best wel in de gaten dat Volvo snel aan waarde zal verliezen wanneer ze de productie uit Europa weghalen en deze verplaatsen naar China.
Voorlopig spelen ze het emotionele spelletje mee. Passie en emotie worden in China anders beleefd dan in Europa. Kan ook niet anders, de hele cultuur, ontwikkeling en staatsbemoeienissen zijn net als geloof en familie waarden totaal verschillend van ons gebruikelijke gedachtegoed. Laten we hiernaast gewoon blij zijn dat de Chinezen en Westerse managementgedachten ruimte geven om naar elkaar te luisteren, op zijn minst te bekijken en deels te begrijpen wat er in de verschillende kopjes omgaat. Hierbij wordt ook gekeken naar wat er in het verleden minder florissant is verlopen. China ziet baat bij het investeren in Westerse bedrijven en organisaties en doet dit ook al decennia lang.

Dit is natuurlijk geen garantie dat Volvo Zweeds, Europees of Westers blijft, toch zal Geely er veel aan gelegen zijn om die indruk te handhaven.
Overigens ooit de vraag durven stellen hoe Zweeds Volvo nog is? Ik niet, ik ben een angsthaas als het op het antwoord aan komt. Daarmee handhaaf ik liever de indruk die ik baseer op de tijd van het pionierswerk van Gustaf en Assar tot en met de XC 90. Daarna was het Ford en nu is het Geely.

Ik zie wel duidelijke verschillen tussen de overname van Ford en de synergie die Ford voor ogen had en heeft doorgevoerd. Die was gewoon gebaseerd op een gebruik van de Volvo afzet om hun eigen ontwikkelingen van motoren, bodemplaten en andere onderdelen rendabeler te maken. Schaalvergroting waarmee de kostprijs voor ontwikkeling- en overheadkosten lager wordt per eenheid. Ford heeft dit gelukkig voornamelijk gedaan bij onderdelen die je als consument niet meteen ziet. Van een C30 zou je niet zeggen dat deze op de bodemsectie van een Focus staat, of de eerste generatie Ford 500 (USA) ziet toch echt niet uit als een ge-re-badgde S80 van de eerste generatie. Kan ook niet, want dat is het niet.
Hoezeer de diverse modellen ook verschillen, het uit elkaar rafelen van de productie, ontwikkeling en gebruik van motoren, bodemplaten en andere onderdelen is opeens toch een zeer ingewikkelde aangelegenheid. Niet alles is voorzien van een patent terwijl Ford het ook niet zomaar toe wil staan dat Geely de handel kopieert en gaat toepassen en produceren in China na overname van Volvo.

Gelukkig zijn ze daar, naar het schijnt goed uit gekomen. De prijs die Geely betaald lijkt wel laag. Bedenk wel dat Ford ook nog wat productie verkoopt van motoren en andere onderdelen in de toekomst.
Geely is natuurlijk blij met deze aankoop, vanwege het aanzien natuurlijk, maar ook vanwege het feit dat ze de eerste Chinese organisatie zijn die een volledig automerk met de wereldfaam die Volvo geniet, overnemen. Aan hun de eer om te laten zien dat China veel goeds van plan is met Volvo.
De plannen die nu bekend worden gemaakt zeggen weinig over de werkelijke doelstellingen, tracht het eens te bezien vanuit de optiek van Li Shufu. Deze Chinees heeft al heel wat gepresteerd. In een zeer korte tijd is hij niet alleen rijk geworden, hij heeft ook een automerk op poten gezet dat nu een marktaandeel van 4 % heeft in haar thuismarkt. 400.000 Chinezen kopen een Geely in 2010 en in de toekomst zal dit eerder stijgen, mede vanwege de overname van Volvo, niet alleen vanwege het groeien van de markt. Tenminste dat is de verwachting.
In hoe verre er ooit meer Fords verkocht zijn omdat Ford Volvo overnam of welke invloed deze actie heeft gehad op de positieve of negatieve verkoopaantallen van Volvo is niet zomaar te becijferen. Het is wel overduidelijk zo dat er bepaalde echte originele Volvo technieken in Ford modellen wordt toegepast en ook in automerken die van Ford zijn of waren. Zo lijkt het ook voor de hand liggend dat er bijvoorbeeld ooit een Geely met BLIS of WHIPS komt, al dan niet anders genoemd, Geely zou gek zijn dit niet te doen.

Li Shufu heeft wel degelijk in de gaten dat hij naast een aantal Europese autofabrieken, met in vergelijking met China, zeer duur werknemers ook humain capitel heeft gekregen. Vooral die laatste groep bepaald de waarde van deze organisatie voor Geely. Het zijn de ingenieurs, ontwikkelaars, organisatoren, marketing experts die Volvo de meerwaarde geven en samen met alle medewerkers de passie en emotie van het merk plaatsen in de harten van de Volvo liefhebbers. Laten we wel wezen, hoe groot deze groep Volvo liefhebbers ook is, ze houden Volvo niet in stand. Daarvoor zijn meer klanten nodig. Heel veel meer zelfs als je de productie aantallen van Li mag geloven.
Voorlopig en in de toekomst afhankelijk van hun prestatie zal de Europese Volvo tak blijven bestaan. Het is de denktank en het ingenieursbureau waar Geely graag gebruik van kan en zal maken. Geely zal het te pas en te onpas aanhalen wanneer dit voordeel opbrengt.

Zijn eerste plan is al duidelijk, het imiteren, na apen of kopiëren zit een Chinees gewoon in het bloed. Li Shufu wil Volvo laten uitzien als Audi/ BMW/ Mercedes. Het premium-dream-trio uit Duitsland. Daarvoor heeft Volvo, volgens Li Shufu het hardste een A8/ 7 serie/ S klasse gelijkende Volvo nodig. Of dit mijn eerste ontwikkel keuze zou zijn betwijfel ik. Voor mij zou het veel belangrijker zijn om de bestaande marktaandelen te verstevigen of terug te winnen, dan te focussen op de moeilijke markt van de Super saloons. Ik betrap me erop dat ik daarmee toch te sterk naar het Europese en Amerikaanse marktaandeel kijk. In China zijn sedans HOT en dan liefst in een LWB versie. Ruim een op de drie wereldwijd verkochte S80 modellen is een LWB (2009) versie. De aantallen blijven stijgen in China. Volkswagen krijgt met haar Phaeton, niet echt voet aan de grond op de Westerse markt. De facelift van dit model is zuiver gemaakt met het oog op China, daar verwacht men de investering goed terug te verdienen. Vanuit die gedachte is het ontwikkelen van een grote Volvo, laten we het de S100 noemen, een begrijpelijke gedachte. Misschien ook geen verkeerde.

Laten we overigens wel wezen, met een S100, naast de bestaande S80 en de nieuwe S60 zijn ze er niet. Het is een eerste stap ter faveure voor China. Li Shufu mag natuurlijk doen met zijn speeltje wat hij wil, het is in ieder geval sterk te hopen dat hij de oude bestaande markten daarbij niet uit het oog verliest.
Ik bedoel, geen V8 motoren meer in veel Europese landen in de S80, dat is een stap terug.
Geen V70 meer in de USA, dat is een stap terug.
Geen opvolger voor de XC90 dat is een stap terug.
Wat te doen met de S40 en V50 opvolging? Hopelijk geen stap terug en dan heb ik het nog alleen maar over het handhaven van bestaand marktaandeel. De bedoeling is te groeien. Op termijn te verdubbelen zowat. (311.413 in 2009).

Hiervoor zijn niet alleen meer modellen nodig, maar ook modellen die echt aanslaan. Kortom het wordt een spannende tijd. Hoe zal de S100 uitzien en welke veiligheidsinnovatie gaan we hier aantreffen? Komt er ook weer een smakelijke T-5R achtige variant? Komen er mooie Coupés en vind Volvo een niche a la XC70 die ze weet uit te bouwen naar het succes van de huidige XC70? Welke kleine Volvo modellen gaan er komen en zijn dit dan werkelijk Volvo’s of toch wat (teveel) Geely. Krijgen we weer een eigen motorenrange?

De dwaas doet wat hij niet laten kan, de wijze laat wat hij niet doen kan. Is een Chinese wijsheid. Ik ga ervan uit dat Li Shufu deze kent en voldoende praktiseert binnen zijn werk en leven.

Winter blues

Winterblues vieren op het Autosalon,


op de meest depressieve dag van dit jaar! Dat is de derde maandag van 2010 volgens ene Cliff Arnall. Het Fonds Psychische Gezondheid noemt dat ’de winterblues’. Voor mij een dag met een totaal andere waarde.

De dag waarop ik het eerste verjaardag feest vier met mezelf. Omdat ik dan één jaar lang werkelijk niet gerookt heb. Nu is dat wel eerder voorgekomen. Vanaf mijn geboorte tot ergens mijn zestiende levensjaar of misschien nog wel eerder heb ik óók niet gerookt. Maar dat telt uiteraard niet mee.

Nee, na ettelijke stoppogingen zit ik nu in de meest succesvolle stoppoging. En dit succes alleen is al reden om het te continueren. De verbazing van mensen om me heen over het ogenschijnlijke gemak waarmee ik niet meer rook, of het uitblijven van humeurige chagrijnige buien van eerdere stoppogingen worden gaandeweg minder. Toch geven de verbazing en positieve verwondering van andere mensen wel ergens iets van een kik. Dit terwijl ik daar niet naar op zoek ben. Roken houd me steeds minder bezig. Het is eigenlijk steeds meer een vanzelfsprekendheid aan het worden, net zoals roken ooit vanzelfsprekend was. Iets wat gewoon in alle handelingen en dingen van de dag aanwezig was.

Wel vind ik het, net als een half jaar gelden, een reden voor een feestje. Vandaag trakteer ik mezelf op een dagje Autosalon in Brussel.
De voorbereiding hiervoor is zoals het tegenwoordig gaat. Je start internet op en na een eenvoudige google actie zit je op de webpagina van het Autosalon. Die lees je zorgvuldig door, en daarmee vul je dan hooguit een kwartiertje. Eigenlijk kijk ik meer naar de verschillende mogelijkheden hoe ik naar de Heizel kan reizen. Zou ik het aantrekkelijk geprijsde trein toegangsbiljet nemen? Ik bedoel voor 22,70 Euro geraak ik niet met de auto heen en weer én binnen op het Salon. Al snel verwerp ik deze gedachte naar het land der onzinnige gedachte en in kopie naar het land der fabelen. Het is een Autosalon verdikkeme! Daar kun je toch in alle werkelijkheid maar op één manier naar toe reizen. Juist ja, met de auto. In mijn geval zelfs meer specifiek met een Volvo!

Een verder belangrijk element van de voorbereiding is natuurlijk de overige attributen die mee moeten. De fotocamera, tegenwoordig digitaal, neem ik zeker mee. Wel even opladen. Verder is de keuze van de tas belangrijk. Deze moet makkelijk zijn, niet te groot en er moet probleemloos, dus zonder krullen een A-4 formaat in passen. Jawel brochures moeten mee retour, dat hoort bij een dagje Autosalon en de weken nagenieten op de bank wanneer ik voor de zoveelste keer die folder doorwapper.
Ook neem ik broodjes mee. De gastronomische kwaliteit van de eetgelegenheden van het Autosalon is van een zeer bedroevende niveau. Bovendien is het er steeds druk en de prijzen zijn gewoon veel te hoog. Vaak is het wel de plek waar je nog een peuk mag opsteken, maar daarvoor hoef ik er zeker niet meer naar toe.

Het zal wel een leuke dag worden, het Autosalon is steeds gezellig. Het is een kopersbeurs, dus je kunt je het beste opstellen als aspirant klant. Dan krijg je de beste informatie. Kopen doe ik toch niet, daarover heb ik dan geen stress. Ik ben wel zeer benieuwd naar de SAAB stand. Zou de nieuwe SAAB 9-5 er dan werkelijk nog staan? Zou ik erin kunnen zitten? Spannend!

Het is niet te hopen dat dit het laatste optreden is van dit merk, het zou een werkelijk leuke dag toch een Winterblues karakter geven waar ik niet naar opzoek ben.

Michelin Energy

Het was toch echt wel stellig mijn bedoeling om tijdens deze tijd niet met Principessa op de met zout overgoten wegen te gaan rijden. Ook omdat ik op Energy banden van Michelin rijd en dus nada grip heb met die dingen bij deze weg- en weersomstandigheden.

Wat wil nu het geval?
De boiler bij mij thuis geeft afgelopen zaterdag (9 januari 2010) de geest en een nieuwe frot je niet zomaar in een S70, dus dan toch maar Principessa van stal? Hierover heb ik even een poos zitten dubben. Ik zou óók met Olaf (de S70) kunnen gaan en dan de kofferklep een stukje open laten staan, of de aanhanger erachter hangen, of… enfin. Toch maar met Principessa gaan?

Dat de accu van Principessa slecht is heb ik al begrepen bij het ophalen na het laatste nazicht bij Volvo Jacobs einde afgelopen jaar. Mede door de lange tijd van stilstand in combinatie met de lage temperaturen start zij niet meer. Dus eerst naar Volvo Jacobs om een nieuwe accu te halen.
Deze originele accu's (Een algemene accu met de naam Volvo erop en een randje aan de voet van de accubak op de juiste plek) zijn volgens mij de eerste echte plug en play apparaten die er waren. Met een draaiklem haal je de accu los van de accuplaat en zet je het ding ook zo weer vast. Dus na een uurtje, inclusief de tocht naar de Volvo dealer rij ik Principessa op donderdag 14 januari 2010 naar buiten en ga ik op pad.

Bij de bewuste leverancier van boilers enzo zijn niet alle onderdelen voorradig. Zaterdag op zijn vroegst kan ik alle onderelen bij hun ophalen. Omdat er toch geen mogelijkheid is om voor zaterdag de boiler te vervangen besluit ik om zaterdag (16 januari 2010) alles op te halen. Dan zijn alle spullen, dat zijn overigens de binnenketel en een zakje O-ringen, er zeker.

Eigenlijk ben ik donderdag al onnodig met Principessa op pad gegaan. Het daadwerkelijke bestellen en het betalen van een gewenst voorschot, dat had ik ook met de van winterbanden en STC voorziene pekelblauwe S70 kunnen doen! Dat dit beter zou zijn geweest blijkt wanneer ik wil wegrijden. Achteruit rijden uit de parkeerplaats lukt niet! Meteen en bij het minste gas levert een spinnend achterwiel op en de auto blijft leuk op zijn plek staan. Niet een kwestie van moeilijk wegrijden, nee, gewoon helemaal niet!

Wat heen en weer rijden en de auto daarmee schuiner in het vak zetten geeft me na zeker een kwartier morksen de mogelijkheid om weg te rijden.
Volgens mij heb ik daarmee al alle te besparen CO2 dankzij de brandstofbesparende banden voor menige honderden kilometers teniet gedaan.

Maar wat misschien nog erger is. Het ziet toch niet uit voor Volvo off all. Niet weg komen bij een gladde ondergrond van aangevroren platte sneeuw!