Verdikkeme

Verdikkeme alweer last van een stijve nek.
Op onze slaapkamer staat de verwarming niet vaak aan, er moet al sprake zijn van een paar graden vorst overdag.

Nu lig ik aan de raamzijde en trekt het langs deze zijde koud op. Normaal scherm ik mijn hoofd en hals af met wat dekbed. Dit volstaat om mij te behoeden na een nacht, voor de onbeweeglijkheid van mijn nek die ik nu ervaar. Op de een of andere manier is dat niet goed gegaan vannacht.

Het hindert steeds bij een plotse beweging en die maak je per dag toch heel wat keren. Dat merk ik nu weer, normaal gesproken is dat niet het geval.
Je gaat erop letten om de ongewenste bewegingen niet te maken, en zo nodig met beheerst beleid. Ondertussen ben je dan bezig energie te stoppen in het voorkomen van pijnscheuten. En dat doe je totdat je het weer vergeet. Hiermee is het duidelijk dat de pijn alleen voorkomt bij het bewegen van het hoofd, vaak naar één kant en dan vanaf een bepaald punt.

Niet dat ik uit ben op een constante pijn, in tegendeel, maar het zou wel makkelijker zijn om het niet te vergeten.
Ik heb namelijk stellig de indruk dat de pijnlijke stijve nek eerder verdwijnt wanneer je de pijngrens hooguit aait en de draaibeweging rustig doet tot vanaf de eerder genoemde grens.
In ieder geval voelt dat prettiger.

Maar gaandeweg ontdek ik dat dit allemaal is gekomen omdat ik Paul en Witteman in bed nog wilde bekijken. Dirk S van de DSB zou er zijn en dat is hot nu. Helaas was het schijnbaar flauwtjes en slaapverwekkend.
Dirk bedankt! Voor mijn stijve nek.

Keuzes

Waarover zou ik liever iets kwijt willen over het DSB gedoe of over het AOW gedoe?
Beide onderwerpen vind ik wel opmerkelijk.
Laat ik maar beginnen bij het DSB gedoe.
Weet je, die Scheringa is natuurlijk voor een groot deel van de bevolking onuitstaanbaar geworden. Zeker voor de duizenden gedupeerden, zijn klanten dus.
Voor een ander deel, met name zijn medewerkers, is hij nog een held.
Of ik hem een heldenrol toebedeel weet ik niet, ik kijk liever even naar zijn huidige gedrag. En probeer het ook eens objectief te bezien. Dat valt niet echt mee.

Dan kom ik tot de conclusie dat die Dirk wel kan overtuigen. Nu breng ik het werkwoord overtuigen graag in combinatie met de stelling: ‘Innerlijke overtuiging faalt nooit!’ en dan moet ik objectief gezien concluderen dat die Scheringa er innerlijk absoluut en voor de volle honderd procent van overtuigd is dat er nog minimaal voor vijftien procent kans is…
We zien het maandag wel, ik vrees het ergste en hoop het beste.
Ik gun iedereen zijn baan, zeker in deze tijd. En daarmee dus ook de grotendeels voor hun eigen hachie opkomende Dirk aanhangers van het DSB.

Jammerlijk vind ik eigenlijk wel dat Scheringa geen voorzitter van de FNV is geworden. Met zijn overtuigingskracht had ik zeer zeker niet tot mijn 67e hoeven te werken om de AOW gerechtigde leeftijd te bereiken.